من نمیدونم خودت یه جوری آرومم کن من که جز دستای تو راه فراری ندارم یه دیوونه که اصن کار به جایی ندارم همه دنیا تویی باقی همش یه بازیه کوچه ها تنگ میشن وقتی نگات ناراضیه انگاری یه شهر محکومن و چشمات قاضیه